Blog 10: Fear or love

Het universum is een spiegel van jezelf. Je kunt blijven wijzen naar anderen. Een wereld benoemen die nu eenmaal gewelddadig of op macht en angst gebaseerd is. Er aan mee doen of aangeven dat je daar het slachtoffer van bent of geen slachtoffer van wilt worden. Maar de kunst is om in te zien dat jij de wereld bent die je ziet. Dat wat jij ziet is wat jij wilt zien. En dat het aan jou is te kiezen voor een leven op basis van angst of een leven vol liefde en dat vooral zelf actief in te vullen.

De mens is een groepsdier. Samen benoemen we normen en waarden die in onze groep gelden. Wil je erkenning, respect of waardering krijgen dan wordt je geacht deze normen en waarden te hanteren. Verschillende groepen hanteren verschillende normen en waarden.

Tijdens ons leven worden we continue geconfronteerd met de normen en waarden van ‘de groep’ waarin we ons bevinden. Eerst je ouderlijke gezin, vrienden en vriendinnen en later je ook partner of je werkgever.

Kijk eens om je heen op je werk. Ellebogen gedrag of juist samenwerking? Controle en wantrouwen of juist motivatie en plezier? Een paar mensen die veel verdienen en anderen die voor weinig heel hard werken? Je gang gaan en met wat tegenzin doorwerken of zaken aan de kaak stellen? De andere kant op kijken en je ding doen op je werk of ….. samen inzien dat er betere resultaten geboekt kunnen worden door juist zaken die beter of anders te doen? Negatief of positief ter discussie te stellen? Alleen of samen veranderen?

Uiteindelijk zullen er altijd mensen zijn die op basis van andere normen en waarden functioneren dan jij. De vraag is of jij durft te kiezen en te handelen volgens jouw echte onderliggende normen en waarden.

Zelfs de betekenis die we verbinden aan gedrag, woordgebruik of symbolen verschilt. In de ene cultuur is het tonen van gevoelens en emoties taboe, in het andere land heel gewoon.
Zo wordt opportunisme in de USA regelmatig als een goede eigenschap gezien. Kansen grijpen als ze er liggen! In Nederland fronst menigeen hierbij de wenkbrouwen. Kansen grijpen is ok, maar niet ten koste van anderen. Alhoewel. Kijk om je heen en je ziet dat menig collega er ook andere normen en waarden op na houdt.

Goed en slecht is dus een relatief begrip. Je opvoeding, je cultuur, je religie, de mate waarin je geweten een rol mag spelen, of waarin je gevoelig bent voor de normen en waarden van je omgeving kunnen jouw opvatting daarover beïnvloeden.

Achter de door Paus Gregorius in de 6e eeuw opgestelde lijst van hoofdzonden schuilt een wijsheid. Zijn niet alle door hem vastgestelde ‘hoofdzonden’ een uiting van angsten? (hoogmoed: de angst niet voldoende te zijn, hebzucht: de angst niet voldoende te zijn of te hebben, lust: de angst niet geliefd te zijn of pijn te verdoven, jalousie: de angst minder te zijn dan de ander, gulzigheid: de angst te weinig te hebben, woede: de angst de onderliggende pijn of het onderliggende verdriet niet te kunnen verdragen of herhaling van de oorzaak te willen vermijden, luiheid: de angst moe te worden of als uitslover versleten te worden met alle risico’s van dien?).

En de zeven deugden (wijsheid, rechtvaardigheid, zelfbeheersing, moed, geloof, hoop en naastenliefde), zijn die niet een uiting van het omarmen van liefde als uitgangspunt?

Bij angst speelt ego altijd een rol. Bij liefde ga je op zoek naar de ‘wij factor’

McGregor formuleerde de beroemde X/Y Theorie: In theorie X stuurt een manager zijn medewerkers aan door middel van opdrachten en controle daarop, terwijl de manager in theorie Y zich richt op consensus en participatie. Vrij vertaald misschien ook wel macht of liefde. Misschien werkt het een beter of anders dan het andere in sommige situaties. Maar wat voelt uiteindelijk voor jou het beste?

Je kunt je blijven verschuilen achter normen en waarden van anderen, of je religie, of “de maatschappij”. Maar dan leef je niet je eigen maar andermans overtuiging.

Zodra je bewust wordt van het feit dat normen en waarden geen vanzelfsprekendheid zijn maar dat je hier zelf keuzes in kunt maken ontstaat de vraag waarop jij je keuze eigenlijk kunt baseren? En dat is misschien best even eng.

Ik zou willen stellen dat je uiteindelijk de keuze hebt je te laten leiden door (macht en) angst, of door liefde.

Dat geldt in je persoonlijke leven maar ook in je zakelijke bestaan.

Zodra je je hier bewust van bent zie je de wereld door een andere bril. Bezoek bijvoorbeeld het Vaticaan museum of het Rijksmuseum en je ziet dat alle schilderijen over dit thema gaan. Veldslagen en het ‘aanzien’ van personen of geliefden en de schoonheid der dingen. Eeuwen lang! Dus we kunnen wel stellen dat dit thema van alle tijd is.

In eerdere blogs schreef ik al dat we eigenlijk altijd ‘versmolten’ zijn met onze overtuigingen (blog ‘versmelting’). We hebben geen gedachte maar we zijn onze gedachte. We leven onze overtuiging. Zodra we ons ervan bewust worden dat dit het geval is bestaat de kans dat we oude overtuigingen vervangen door nieuwe overtuigingen. Weer versmelten met een nieuwe overtuiging en dissocieren van de vorige overtuiging, of dat we steeds, afhankelijk van het moment, kunnen kiezen welke overtuiging we leven. In de blog over bewustzijnsontwikkeling (blog ‘gewoon jezelf zijn’) gaf ik aan dat we uiteindelijk kunnen inzien dat we ons laten leiden door angsten of door de liefde. En dat we afhankelijk van ons zelfbewustzijn uiteindelijk belanden in angst en bitterheid of een liefdevolle staat.

Ik heb mijzelf deze vraag in het verleden ook eens gesteld. Hou ik vast aan zekerheden en mijn positie, in een omgeving van macht en angst, of durf ik te kiezen voor liefde. Naar mezelf en naar anderen. Sindsdien ben ik me er meer van bewust, en meer en meer maak ik een bewuste keuze, om niet meer mijn angsten te volgen. Te kiezen voor zaken als consensus, empathie, onvoorwaardelijkheid, plezier en bewustzijn van het moment, in plaats van maar door te rennen. Mijn wereld is er behoorlijk door veranderd.

Stel je staat op en je humeur is niet al te best. Je bent bozig en straalt dit ook uit. Of, stel… je neemt je (ondanks je humeur) voor om toch een glimlach op je gezicht te toveren en beseft dat een nieuwe dag nieuwe kansen biedt. Hoe gaan mensen die je ontmoet op je reageren? In het eerste geval is de kans groot dat macht, angst en boosheid een rol zal spelen, in het tweede geval zal je wereld er leuker uitzien.

Angst veroorzaakt angst, liefde creëert liefde.

In die zin is jouw ‘universum’ eigenlijk gewoon een spiegel van jezelf. Een self fulfilling prophecy. Alles begint bij jezelf. Wijzen en klagen is zinloos. Laat anderen hun wereld creëren en leef zelf de jouwe.

Ik ben door vrienden wel eens “Candide II” (naar de Candide van het boekje “Candide ou l’optimisme van Voltaire) genoemd. Iemand die gelooft in het goede van de mens maar een leven lang geconfronteerd wordt met de schaduwzijden van diezelfde mens. Ik kan niet ontkennen dat ik regelmatig geraakt of zelfs gekwetst ben door mensen die opportunistisch of zonder enige empathie of zelfreflectie door het leven gaan.

Maar de keuze is om daar aan mee te doen of me te richten op die vrienden, collega’s, voorbeelden en anderen die laten zien dat er ook een andere kant is; begrip, liefdevolle omgang, vergeving, plezier niet ten koste van anderen enzovoort. Ik blijf kiezen voor het laatste omdat dit me een gezonder en plezieriger leven oplevert. Minder oppervlakkigheid, meer mezelf mogen zijn zonder te pleasen of angsten of zelfs daarmee samenhangende lichamelijke klachten te ervaren.

Menig film in bioscoop of op televisie gaat over een strijd tussen ‘goed en kwaad’. De meesten van ons hopen er op dat het goede overwint of stand houdt. En er zijn maar weinig films waarin het goede vermorzeld wordt en het kwade uiteindelijk overeind blijft. Misschien wel omdat we bewust of onbewust allen smachten naar onvoorwaardelijke erkenning voor wie we zijn en niet gebukt willen gaan onder macht, angst, woede of afwijzing?

Afbeelding: Kaartjes uit India over goed en kwaad.

Je kunt blijven wijzen naar anderen. Een wereld benoemen die nu eenmaal gewelddadig of op macht en angst gebaseerd is. En aangeven dat je daar het slachtoffer van bent of geen slachtoffer van wilt worden. Maar de kunst is om in te zien dat jij die wereld bent! Dat wat jij ziet is wat jij wilt zien. Maar dat de wereld in jou (w hersenpan) niet zo hoeft te zijn.

De wereld blijft de wereld, de manier waarop je de wereld ziet en beleeft verandert als je voor liefde durft te kiezen.

Zodra je de moed hebt je eigen verantwoordelijkheid te nemen kom je hoe dan ook in een selffulfilling prophecy terecht. Je gaat je meer concentreren op de mooie dingen van jezelf, je partner, je collega en van het leven en besteedt minder aandacht aan het oordelen over of veroordelen van de minder mooiere kanten. En zodra je bewust bent van het feit dat iedereen (on)bewust dezelfde strijd voert voor liefde en erkenning, besef je dat diegenen die zich bedienen van macht of angst middelen verstrikt zitten in een wereld, die ook hen zelf uiteindelijk weinig zal brengen.

Je kunt er natuurlijk nog wel eens mee geconfronteerd worden maar, “If it doen’t kill you it makes you stronger!”. Mijn ervaringen met mensen die uit angst verstrikt zitten in vluchtgedrag, bevriezen of aanvallen, hebben mij juist gesterkt in de overtuiging, dat levensgeluk uiteindelijk zit in de keuze voor liefdevol in het leven staan.

Wie wil er nu dagelijks geconfronteerd worden met mensen zonder empathie of zelfreflectie. Die enkel klagen of wijzen naar anderen of vuchten in oppervlakkig plezier. Die geen werkelijk contact kunnen maken behalve met die genen die precies ‘in hun straatje’ passen? Ze lijken soms wel ‘sociaal’ of omringd door vele vrienden, maar in hoeverre is dat echt het geval? Het lijkt me met name voor hen bijzonder onplezierig.

Als je niet werkelijk in contact staat met jezelf zul je nooit werkelijk in contact staan met anderen.

Het is niet altijd even gemakkelijk. Maar als je oefent wordt het steeds gemakkelijker om onvoorwaardelijk en liefdevol in het leven te staan. Uit ervaring kan ik zeggen dat je een magneet wordt voor anderen. Zij die je leven en keuze op de proef stellen (want onbewust zijn zij eigenlijk ook op zoek naar dat liefdevolle bestaan) en zij die het licht van vrijheid in je herkennen en graag met je delen.

Uiteraard is de werkelijkheid minder zwart wit dan beschreven in deze blog. In werkelijkheid bestaat (macht en) angst of liefde naast elkaar. In de wereld en in jou zelf. Zoals met alle yinyang principes bestaat het een juist naast het ander. No body’s perfect. Maar de wereld ervaren in angst omdat je je kwetsbaar voelt of de wereld ervaren in liefde omdat je de nadelen van de andere wereld kent blijft een keuze die jij zelf kunt maken.

Welke wereld leef jij? Welke wereld wil jij zien? Welke wereld maak jij waar? Dagelijks kun je kiezen voor bewuste inlevendheid. Om niet te wachten met het uitsteken van een hand tot iemand daar om vraagt maar om dat zelf pro actief te doen. Om te denken in mogelijkheden in plaats van te klagen over dingen die maar niet veranderen. In onderzoeken hoe dingen wel kunnen of hoe dingen samen verbeterd kunnen worden. In de mooie dingen van je partner of je collega zien of je concentreren op onvolkomenheden. Die keuze (!) heeft dus een direct effect op de werkelijke wereld waarin we allen leven, maar vooral ook op hoe jij die wereld ervaart.

Ervaar jij regelmatig angsten? Zit je vast in je eigen pleasegedrag, boosheid of verdriet? Of vraag je je af hoe je om kunt gaan met mensen die vast zitten in boosheid of angsten? Overweeg dan eens life coaching. Op de website van 7Qi Praktijk voor Coaching vind je meer informatie.

7Qi is een coaching methode die niet alleen bestaat uit praten maar ook uit doen. Download de gratis 7Qi whitepaper via onderstaande button of neem telefonisch contact op voor een gratis en vrijblijvend intake gesprek via nummer: 06 250 45 321. Nu is het gisteren van morgen. Oftewel…. alles begint met een eerste stap.